Poznań to miasto słynące z wielu zamków i rezydencji, które każdy turysta chce odwiedzić przyjeżdżając tutaj.
Zamek Królewski jest uznawany za dziedzictwo kulturowe Poznania i jest jednym z najchętniej odwiedzanych przez turystów miejsc.
Jaka jest historia zamku i jakie tajemnice skrywa to miejsce dowiemy się w tym artykule na poznan-future.eu.
Początek istnienia
Nie ma dokładnej daty powstania zamku, są jedynie założenia i fakty, na których opierają się badacze kultury polskiej.
Jedna z najbardziej rozpowszechnionych wersji głosi, że zamek powstał za panowania Przemysła I. Był on księciem wielkopolskim i panował w latach 1239-1257. Był księciem wojowniczym, razem ze swoim bratem Bolesławem Pobożnym udało mu się odzyskać Wielkopolskę od wszystkich, którzy pretendowali na te ziemie.
Wszystko zaczęło się od budowy wieży mieszkalnej na wzgórzu, które obecnie nazywa się Górą Przemysła. Całe wzgórze otoczone było palisadą. Jak można się domyślić, wieża służyła do obrony.
Prawdopodobna jest też wersja, że budowę zamku rozpoczął Przemysł II, syn Przemysła I. Nieco inne cele miał wobec ziem polskich – chciał je wszystkie zjednoczyć pod swoim panowaniem. W 1295 roku królem Polski został Przemysł II, ale nie na długo, bo rok później został zabity. W związku z tym wszczęty przez niego proces budowy rezydencji został zawieszony na czas nieokreślony.
Nawet na samym budynku badacze podczas swoich badań zauważyli, że nie wszystkie ściany mają jednakowe mury: połowa z nich miała wendyjski sposób fundamentowania, druga połowa – gotycki, co świadczy o tym, że od wznowienia budowy zamku minęło dużo czasu. Uważa się, że Kazimierz III Wielki ukończył budowę w latach 30. XIV wieku.
Ważne wydarzenia na zamku
Zamek odwiedzało wiele ważnych osobistości tamtych czasów. Ponadto na zamku odbywały się spotkania, podczas których zawierały się umowy.
To właśnie w tym miejscu w latach trzydziestych XIV wieku Kazimierz III Wielki (król polski) i Jan I Luksemburski (król czeski) podpisali między sobą pokój, który stał się ważny dla przyszłych stosunków obu krajów.
W 1493 roku Johann von Tiefen, będący wówczas Wielkim Mistrzem Zakonu Krzyżackiego, złożył hołd lenny wobec króla polskiego.
Przebudowy zamku
Prawie każdy, kto dochodził do władzy, chciał dokonać zmian w zamku.
Jeszcze przed XVI wiekiem zamek już nie był oficjalną rezydencją polskich królów, lecz stanowił siedzibę starostów generalnych Wielkopolski. Łukasz Górka, który był jednym z tych starost, włożył wystarczająco dużo wysiłku, aby zaangażować wszystkich w generalną przebudowę zamku. W krótkim czasie została wykończona większa część budowli, ale podczas pożaru w 1536 roku zamek spłonął.
Jako następny przystąpił do odbudowy zamku i podniósł go z ruiny, starosta Andrzej Górka. Ten człowiek jest jednym z nielicznych, którzy dokonali poważnych zmian w architekturze zamku: można było już zauważyć nie styl gotycki, ale renesans, który mówił o czymś nowym i odnowionym.
Wpływ na zniszczenia i przebudowy miały również zacięte walki toczące się w XVIII wieku. W tym czasie trwała wojna północna, podczas której do Poznania przybyli Szwedzi i ich wojska praktycznie splądrowały miasto, a jednocześnie zniszczyli zamek.
Chociaż zamek doznał znacznych zniszczeń, był jeden dzielny człowiek, który wciąż odważył się spróbować go odbudować. Starosta generalny Kazimierz Raczyński próbował rozpocząć odbudowę zamku, lecz wtedy Poznań wszedł w skład królestwa pruskiego i miasto zostało ponownie zniszczone, a wraz z nim sam zamek.
Ponadto zamek został również poważnie uszkodzony w czasie II wojny światowej.
Odbudowa zamku królewskiego jako zabytku rozpoczęła się w czasach PRL-u. Już w latach pięćdziesiątych XX wieku zamek miał w miarę odrestaurowany wygląd.
Dopiero w XXI wieku zamek został w pełni odbudowany: w 2002 roku zamek po raz pierwszy od XVI wieku uzyskał swój pierwotny wygląd.
Legendy o zamku: mit czy rzeczywistość?
Wielu poznańskich mistyków twierdzi, że miejsce, w którym znajduje się zamek królewski, jest przeklęte. Zamek nie cieszy się zbyt dużą popularnością z powodu takich plotek i legend, które otaczają go do dziś.
Jeszcze przed założeniem zamku na Górze Przemysła istniało tu miejsce pogańskie. Po tym, jak Polacy zaczęli wyrzekać się pogaństwa, siły zła bardzo się rozgniewały i na znak zemsty wyrwali część wzgórza, wrzucając go do rzeki, co miało doprowadzić do zablokowania koryta Warty i zalania miasta.
Jednak dobro zawsze zwycięża zło: śpiew kogutów powstrzymał złe duchy, a olbrzymi głaz trafił nie w koryto, a na lewy brzeg Warty i leży tam do dziś.
Inną, nie mniej przerażającą legendą o zamku jest legenda o zamordowaniu Ludgardy, która była żoną założyciela zamku – Przemysła II. Mówią, że rozgniewany Przemysł II wydał rozkaz uduszenia kobiety, ponieważ nie mógł doczekać się z żoną potomka, a dla niego jako króla było to bardzo ważne. Po zamordowaniu żony Przemysł II miał bardzo ciężkie chwile, dlatego w celu odpokutowania za swoje grzechy wydał rozkaz budowy klasztoru dominikanek w Poznaniu.
O takiej kobiecie jak Ludgarda powstało wiele pieśni i opowieści. Wielu artystów i poetów przedstawiało w swoich dziełach wizerunek pięknej młodej kobiety.
Według plotek duch Ludgardy nadal błąka się po zamku, a wraz z nim błąka się Czarny Rycerz, który został zauważony na ceremonii pogrzebowej księżniczki w katedrze gnieźnieńskiej.
Taki uczynek Przemysła II sprawił, że nie miał spokojnego życia i później zginął brutalnie. Został zabity przez hrabiego Brandenburgii.
Od jego zbrodni ucierpiało także wzgórze nazwane imieniem Przemysła. Próbowano wznieść w tym miejscu różne budowle, jednak żadna z nich nie stała tam długo.
Nie wszyscy ludzie wierzą w te legendy, ale myśl, że to miejsce ma swoje historyczne, a nawet trochę mistyczne tajemnice, nikogo nie opuszcza.
Zamek Królewski w latach współczesnych
Zamek jest udostępniony do zwiedzania: znajduje się tu muzeum i często odbywają się wystawy. Ponadto dzięki „zwycięskiemu” położeniu na wzgórzu wieża zamku oferuje niesamowity widok – można zobaczyć cały Rynek, a nawet Ratusz.
Turyści z entuzjazmem spacerują po terenie zamku, zatrzymując się na każdym kroku, aby szczegółowo wszystko obejrzeć, zrobić piękne zdjęcia i zanurzyć się w historii tego tajemniczego i historycznego miejsca.
